Aktualności

"RUCH ZASTĄPI PRAWIE KAŻDY LEK, ALE ŻADEN LEK NIE ZASTĄPI RUCHU"

Wielka Sobota jest dniem ciszy i oczekiwania. Wierni adorują wtedy w ciszy grób Chrystusa. Główną celebracją Triduum Paschalnego, jak i całego roku liturgicznego, jest wieczorna (lub nocna) Wigilia Paschalna; najbardziej uroczysta liturgia w całym Kościele, przynależąca już z natury do Niedzieli Zmartwychwstania Pańskiego. Kończy się adoracja przy Grobie Pańskim. Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do tabernakulum, a umieszczaną w niektórych grobach figurę Chrystusa zdjętego z krzyża przykrywa się białym płótnem; obok pojawia się posąg Chrystusa zmartwychwstałego.
Bogata liturgia Wigilii Paschalnej, stanowiącej centralny fragment Triduum, składa się z czterech części: liturgii światła, Słowa, chrzcielnej oraz eucharystycznej. Liturgia eucharystyczna kończy się procesją rezurekcyjną. Ta, odbywa się bezpośrednio po Wigilii Paschalnej albo w Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.

Jest to jedyny dzień w roku, kiedy nie jest sprawowana Msza św. W kościołach odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej. Centralnym wydarzeniem liturgii wielkopiątkowej jest adoracja Krzyża. Zasłonięty fioletowym suknem Krzyż wnoszony jest przed ołtarz. Celebrans stopniowo odsłania ramiona Krzyża. Wierni procesjonalnie podchodzą do krzyża. Całują go i czczą ze względu na to, że jest na nim nasz Zbawiciel.
Ostatnią częścią liturgii Wielkiego Piątku jest procesja do Grobu Pańskiego. Przy dźwięku kołatek, odbywa się procesja z Najświętszym Sakramentem do Bożego Grobu, gdzie odbywa się adoracja w ciszy. Na ołtarzu umieszczonym przy Grobie lub na specjalnym tronie wystawia się Najświętszy Sakrament w monstrancji okrytej białym przejrzystym tiulowym welonem – symbolem całunu, w który owinięto ciało zmarłego Chrystusa. Cały wystrój tej kaplicy ma kierować uwagę na Ciało Pańskie. W wielu kościołach przez całą noc trwa adoracja.